อุปสรรคในการเป็นเจ้าของบ้าน: ประชาชนผู้มีรายได้น้อยและปานกลางจำนวนมากไม่สามารถเป็นเจ้าของที่พักอาศัยได้ ทำให้ขาดความมั่นคงในชีวิต เนื่องจากราคาที่อยู่อาศัยและค่าเช่าพุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ขาดโอกาสในการได้รับอนุมัติสินเชื่อ ขาดเงินออมหรือมีประวัติทางการเงินที่ไม่ชัดเจนพอ
ความจำเป็นในการกระตุ้นเศรษฐกิจ: อุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์เป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ที่มีห่วงโซ่เชื่อมโยงกับภาคส่วนอื่น ๆ ในประเทศจำนวนมาก (เช่น การเงิน วัสดุก่อสร้าง รับเหมา เฟอร์นิเจอร์) การสนับสนุนภาคส่วนนี้จึงเป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจโดยรวม
สนับสนุนสวัสดิการที่อยู่อาศัยทั้งระบบ เพื่อช่วยเหลือค่าครองชีพและเพิ่มโอกาสในการเป็นเจ้าของบ้าน ตั้งเป้าหมาย บ้าน 1 ล้านหลัง ภายใน 4 ปี ผ่านโครงการหลักดังนี้
เปลี่ยนนโยบายของการเคหะแห่งชาติ จาก “เช่า” เป็น “เช่าซื้อ” ทันที เพื่อให้ผู้เช่าปัจจุบันสามารถเป็นเจ้าของห้องการเคหะฯ ได้เลย
จัดสรรงบประมาณประจำปี สวัสดิการอุดหนุนช่วยเหลือค่าเช่าที่อยู่อาศัย สำหรับผู้เช่าที่แจ้งสัญญาเช่าและมีหลักฐานการโอนเงินค่าเช่า
สนับสนุนสินเชื่อดอกเบี้ยพิเศษ:
อนุมัติมติ ครม. สนับสนุนงบประมาณให้ธนาคารออมสินและธนาคารอาคารสงเคราะห์ สำหรับสินเชื่อดอกเบี้ยพิเศษที่อยู่อาศัยให้กับผู้ขอกู้สินเชื่อบ้าน
จัดสรรเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำให้ธนาคารพาณิชย์ที่เข้าร่วมโครงการสินเชื่อบ้านหลังแรก
ปรับปรุงกฎหมายและการใช้ที่ดิน:
อนุญาตให้ท้องถิ่นใช้ที่ดินราชการ/รัฐวิสาหกิจ เพื่อพัฒนาเป็นโครงการบ้านมั่นคงได้มากขึ้น
ปรับปรุงกฎหมายที่เกี่ยวข้อง เช่น กฎหมายทรัพย์อิงสิทธิ อาคารชุด และหมู่บ้านจัดสรร เพื่อกำหนดเงื่อนไขในการพัฒนาโครงการอสังหาริมทรัพย์ราคาย่อมเยา