ส่งเสริมอุตสาหกรรมเกมไทยและ E-Sport

1. มูลค่าตลาดมหาศาลที่ตรวจสอบได้ยาก: 

• จากสถิติระบุว่า เฉพาะตลาดเกมมือถือ (Mobile Game) มียอดเงินหมุนเวียนที่ตรวจสอบได้ประมาณ 25,000–30,000 ล้านบาทต่อปี และมีการเติบโตต่อเนื่องเฉลี่ย 4–5% ต่อปี ขณะที่ตัวเลขจากกระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม (DE) ระบุภาพรวมไว้ที่ประมาณ 45,000 ล้านบาท 
• อย่างไรก็ตาม รายได้จากการเติมเงินภายในแอปพลิเคชัน (In-App Purchase) ที่ตรวจสอบได้นั้นคิดเป็นเพียง 15–20% ของปริมาณทั้งหมด ทำให้คาดคะเนได้ว่ามูลค่าที่แท้จริงอาจสูงถึง 80,000–120,000 ล้านบาท ซึ่งเงินจำนวนมากไหลออกสู่ต่างประเทศโดยไม่ผ่านกระบวนการจัดเก็บภาษีในไทย
  
  

2. การสูญเสียโอกาสการจ้างงานในประเทศ:

• บริษัทข้ามชาติสามารถเข้ามาเปิดให้บริการเกมในประเทศไทยได้โดยไม่มีเงื่อนไข โดยใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) แปลภาษาและตั้งค่าเผยแพร่ ผ่านร้านค้าแอปพลิเคชันได้ทันที ทำให้บริษัทเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องจ้างงานคนไทยและไม่มีการถ่ายทอดองค์ความรู้
  
  

3. ขีดความสามารถการแข่งขันที่ถดถอย:

• แม้ไทยจะมีศักยภาพด้านงานแอนิเมชัน แต่ด้านการพัฒนาเกม (Developer) กำลังถูกประเทศเพื่อนบ้านอย่างเวียดนามและจีนแซงหน้า เนื่องจากไทยขาดการวางกลยุทธ์การขายและขาดรากฐานการพัฒนาเนื้อหาเกมที่ดี
  
  

4. อุปสรรคจากทัศนคติสังคม:

• แม้ประเทศไทยจะมีเครือข่ายผู้เล่นและผู้สร้างอิทธิพลทางความคิดที่แข็งแกร่งระดับโลก แต่ภาพลักษณ์ของอุตสาหกรรมยังถูกตีกรอบด้วยมายาคติคำว่า “เด็กติดเกม” ทำให้การสนับสนุนจากภาครัฐมักจำกัดอยู่เพียงการควบคุมพฤติกรรมของผู้เล่น (เช่น เยาวชน) แทนที่จะเป็นการส่งเสริมโครงสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจและอาชีพอย่างเป็นระบบ

 

เราตั้งเป้าสร้าง "อุตสาหกรรมเกมระดับโลก" (World Class Game Industry) แห่งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผ่านการสร้างสมดุลใน 4 แกนหลักของระบบนิเวศ:

1. ผู้จัดจำหน่ายเกม (Publisher): ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางที่เชื่อมโยงทุกทีมเข้าด้วยกัน มีบทบาทสำคัญคือการสร้างอุปสงค์ (Demand) ผ่านการวางแผนกลยุทธ์การตลาด การนำเสนอเนื้อหา และการดูแลผู้บริโภคอย่างเป็นระบบ

2. ผู้พัฒนาเกม (Developer): ทำหน้าที่สร้างเกม ตั้งแต่การออกแบบหน้าตาเกม (Front-end) ไปจนถึงระบบฐานข้อมูลหลังบ้าน (Back-end) โดยทำงานร่วมกับผู้จัดจำหน่ายเพื่อสร้างเนื้อหาที่ตอบโจทย์ตลาด 

3. การแข่งขัน (E-Sport): เมื่อผู้จัดจำหน่ายเกมแข็งแรง มีการส่งเสริมการแข่งขันที่แข็งแกร่ง จะสามารถดึงดูดเม็ดเงินและผู้สนับสนุนเข้าสู่ประเทศ ทำให้อาชีพกลุ่มนี้มีเส้นทางเติบโตชัดเจน แม้หลังเลิกแข่งก็ยังสามารถนำทักษะไปทำงานต่อในส่วนของการผลิตหรือบริหารจัดการเกมได้ เปลี่ยนภาพลักษณ์จาก "เด็กติดเกม" เป็นบุคลากรทักษะสูงของสังคมไทย

4. ผู้มีอิทธิพลทางความคิดและผู้เล่น (Influencer & Consumers): กลุ่มนี้จะเป็นเสมือน "เครื่องขยายเสียง" (Amplifier) ช่วยสร้างการรับรู้ให้วงการเกมในวงกว้าง โดยจะได้รับการจ้างงานจากกลุ่มผู้จัดจำหน่ายเกม กลุ่มผู้พัฒนาเกม หรือกลุ่มสื่อมวลชน 

ภายใต้งบประมาณสนับสนุน 300 ล้านบาท พรรคประชาชนจะขับเคลื่อนทั้ง 4 แกนด้วยมาตรการที่เป็นรูปธรรมดังนี้:

1. ด้านการจัดจำหน่าย (Publisher) และการดึงดูดการลงทุน:

• นโยบาย Made with Thailand: ออกกฎหมายหรือมาตรการจูงใจ ให้บริษัทต่างชาติที่ต้องการเปิดบริการเกมในไทย "จำเป็น" ต้องมีพันธมิตรเป็นผู้จัดจำหน่ายชาวไทย (Local Publisher)

• การตั้งสำนักงานและ Server: กำหนดเงื่อนไขให้บริษัทข้ามชาติต้องจ้างงานคนไทยในสัดส่วนที่กำหนดและตั้งฐานข้อมูลในประเทศ เพื่อให้เกิดการถ่ายทอดองค์ความรู้และเป็นช่องทางในการจัดเก็บภาษี

2. ด้านการพัฒนา (Developer):

• ปฏิรูปหลักสูตรการศึกษา: ร่วมกับ กระทรวงศึกษาธิการ ปรับปรุงหลักสูตรพื้นฐานให้ครอบคลุมทักษะการสร้างเกมและตรรกะคอมพิวเตอร์ 

• ทุนสร้าง IP ไทย: รัฐสนับสนุนเงินทุนวิจัยและพัฒนาให้แก่ผู้สร้างเกมหน้าใหม่ เพื่อลดการพึ่งพาลิขสิทธิ์จากต่างประเทศและส่งออกซอฟต์แวร์ไทยสู่ตลาดโลก

3. ด้านการแข่งขัน (E-Sport):

• พื้นที่สนับสนุน (E-sport Hub): จัดตั้งศูนย์การเรียนรู้และการแข่งขันในทุกภูมิภาคทั่วประเทศ เพื่อสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องต่อสังคมและลบล้างมายาคติ "เด็กติดเกม"

• การแข่งขันระดับชาติ: รัฐสนับสนุนการจัดงาน E-sport Thailand Championship เพื่อให้เห็นภาพรวมของอุตสาหกรรมเกม

4. ด้านผู้มีอิทธิพลทางความคิดและผู้เล่น (Influencer & Consumer):

• การขึ้นทะเบียน: สนับสนุนการขึ้นทะเบียนผู้ประกอบอาชีพเพื่อป้องกันปัญหาสังคม เช่น การโปรโมทเกมเถื่อน

• ส่งเสริมกฎหมายคุ้มครองการจ้างงาน เช่น สัญญาจ้างที่เป็นธรรม ป้องกันไม่ให้ Influencer ถูกเอาเปรียบเรื่องค่าตอบแทน